آلبرت انیشتین

آلبرت انیشتین، در سال 1879 در شهر اولم آلمان زاده شد. انیشتین در یادگیری زبانکند بود و حتی تا نه سالگی کاملا روان حرف نمی زد بطوری که پدر و مادرش به وحشتافتادند که مبادا فرزندشان ناقص و غیر عادی باشد. به علاوه سخت از مدرسه متنفر بودو فقط در درس های ریاضیات و علوم خوب کار می کرد. در ایام کودکی نواختن ویولون راهم یادگرفت و در آن تبحر پیدا کرد. در 1895 برای ثبت نام در مدرسه پلی تکنیک فدرالسوئیس در زوریخ اقدام کرد اما در امتحان ورودی پذیرفته نشد، ولی در امتحان سال بعدموفق شد و به عضویت مدرسه پلی تکنیک درآمد و در سال 1900 از آن فارغ التحصیل شد. در 1901 به تابعیت سوئیس درآمد و نیز در همین سال نخستین مقاله علمی اش را به چاپرساند. سال بعد شغلی در دفتر ثبت اختراعات سوئیس در شهر برن به دست آورد. در همیندوره با یکی ا ز همکلاسی های قبلی اش در مدرسه پلی تکنیک ازدواج کرد اما پس از مدتیاز وی جدا شد و با دختر خاله خود ازدواج کرد. سال 1905 سالی سرنوشت ساز برایانیشتین بود: در حالی که هنوز کارمند دفتر ثبت اختراعات بود پنج مقاله در نشریهفیزیک (Annalen der physic) منتشر کرد که نوشته هایی متحول کننده از کار درآمدند

راوی راویندارا که نوشته اش درباره انیشتین یکی از منابع این گفتار است در اینباره می نویسد: سه تا از این مقالات (که در زمره بزرگترین نوشته های تاریخ علم قراردارند) به تعبیر رابرت اوپنهایمر "به غایت زیبا و درخشان" بودند. یکی از آنها نظریهنسبیت خاص انیشتین را بیان می کرد. یکی دیگر از این نوشته ها، مقاله مهمی دربارهحرکت براونی (Brownian motion) و دیگری راجع به اثر فتوالکتریک بود. انیشتین در ایناثر به طرح یک مفهوم اساسی در فیزیک کوانتم پرداخت یعنی مفهوم کوانتای انرژی نور کهبعدا فوتون نام گرفت. در واقع انیشتین به خاطر کارش در زمینه اثر فتوالکتریک و نهنظریه نسبیت بود که جایزه نوبل فیزیک را در سال 1922 دریافت کرد.

در 1909 سمت استادی در دانشگاه زوریخ یافت. و در سال 1913 اولین مقاله اش دربارهنظریه نسبیت عام را منتشر کرد. این کار در سال 1916 یعنی زمانی که انیشتین استادآکادمی پروس و رئیس موسسه فیزیک در برلین موسوم به قیصر ویلهلم بود تکمیل شد. فیزیکدان بزرگ دیگری به نام جی.تامپسون کار انیشتین در زمینه نسبیت عام را با چنینعبارتی می ستود:" شاید بزرگترین دستاورد در تاریخ اندیشه بشر." انیشتین بلافاصله پساز انتشار آثارش درباره نظریه نسبیت عام شروع به استخراج نتایج و مستلزمات کیهانشناختی آن کرد، از جمله این اندیشه که کیهان بطور پویا و توسعه یابنده است. دراواخر دهه 1920 کانون عمده علایق در فیزیک، به مکانیک کوآنتم تغییر یافت، که در عملبسیار موثر و سودمند از کار درآمد اما در قیاس با کارهای انیشتین فاقد دقت فلسفی ودرخشش زیبایی شناختی بود. انیشتین هرگز نتوانست تفسیر احتمال گرایانه رخدادهایکیهانی که از سوی فیزیک کوآنتم مطرح شد بصورت کامل و نهایی بپذیرد. 

انیشتین در اواخر عمر به آمریکا رفت و به کار مورد علاقه خود یعنی نوازندگیویولون ادامه داد تا اینکه در آوریل سال 1955 بر اثر خونریزی داخلی که به علت پارگیرگ آئورت ایجاد شده بود در بیمارستانی در پرینستون درگذشت.

تالیفات او شامل 50 مقاله علمی و غیر علمی بود، وی در سال 1999 به "عنوان مردبرتر قرن" از طرف روزنامه تایمز انتخاب شد